De Mythes Rond Obsessief-Compulsieve Persoonlijkheidsstoornis (OCPS) Ontzenuwd

Obsessief Compulsieve Persoonlijkheidsstoornis (OCPS) roept beelden op van iemand die zijn spullen heel precies organiseert, heel vaak zijn handen wast of zijn reis tot in het kleinste detail organiseert. OCPS is echter een ernstige psychiatrische stoornis die vaak niet begrepen wordt door de samenleving en hulpverleners. Natascha M. Santos ontzenuwt de mythes rondom OCPS.

Bekijk hier de volledige les

"Er is een algemene misvatting dat als je jouw spullen nauwgezet organiseert, je handen schoon houdt, of je weekendje weg tot in de kleinste details plant, dat je misschien OCPS hebt. Maar OCPS, wat obsessieve-compulsieve stoornis betekent, is een ernstige psychiatrische aandoening die door de samenleving niet goed begrepen wordt en ook niet door psychische hulpverleners. Laten we dus beginnen wat mythes te ontzenuwen.

Mythe 1:

gewoontes of rituelen zijn hetzelfde als OCPS. Zoals de naam suggereert heeft een obsessieve-compulsieve twee aspecten: de storende gedachten, beelden of impulsen, die we obsessies noemen, en de dwangmatige gedragingen die mensen hebben om de angst te doen afnemen die de obsessie veroorzaakt.

De typische gedragingen die mensen vaak associëren met OCPS, zoals overmatig handen wassen, of zaken steeds maar controleren, kunnen voorbeelden zijn van obsessieve of dwangmatige neigingen die velen van ons soms laten zien.

De echte stoornis is veel zeldzamer en kan heel invaliderend zijn. Patiënten hebben weinig of geen controle over hun obsessieve gedachten en dwangmatige handelingen, die vaak heel tijdrovend zijn en die werk, school of een sociaal leven zo verstoren dat ze aanzienlijk leed veroorzaken. De diagnostische criteria scheiden de mensen die lijden aan OCPS van hen die misschien gewoon heel precies zijn of meer bezig met hygiëne dan normaal.

Mythe 2:

het belangrijkste symptoom van OCPS is overmatig handen wassen. Hoewel we handen wassen vaak als stereotype van OCPS zien, kunnen obsessies en dwanghandelingen in vele vormen voorkomen. Obsessies kunnen zich uiten als angst voor besmetting en ziekte, bezorgd zijn om anderen schade te berokkenen of in beslag genomen worden door getallen, patronen, moraal of seksuele identiteit.

Dwanghandelingen kunnen variëren van excessief schoonmaken en controleren tot spullen heel precies neerzetten of tot lopen volgens bepaalde patronen.

Mythe 3:

mensen met OCPS begrijpen niet dat zij zich irrationeel gedragen. Veel mensen met OCPS begrijpen best goed wat de relatie is... tussen hun obsessies en hun dwanghandelingen. Omdat zij hun denken en doen niet kunnen veranderen terwijl ze weten dat het irrationeel is, is er mede de reden van dat OCPS zo veel last veroorzaakt. Mensen met OCPS zeggen dat zij gek zijn omdat zij angst voelen op basis van irrationele gedachten en vinden het moeilijk om hun reactie in toom te houden.

Wat is nou precies de oorzaak van OCPS?

Het frustrerende is dat we het niet precies weten. Maar er zijn wel belangrijke aanwijzingen. OCPS wordt beschouwd als een neurobiologische aandoening. Onderzoek lijkt aan te tonen dat de hersenen van mensen met OCPS geprogrammeerd zijn om bepaald gedrag te vertonen. Het wijst naar drie gebieden in het brein, die betrokken zijn bij sociaal gedrag, complexe cognitieve planning, vrijwillige bewegingen en emotionele en enthousiaste reacties.

Een ander stukje van de puzzel is dat OCPS geassocieerd wordt met een laag serotoninegehalte, een neurotransmitter die communiceert tussen hersengebieden en vitale processen helpt reguleren, zoals stemming, agressie, impulscontrole, slaap, hongergevoel, lichaamstemperatuur en pijn.

Maar zijn serotonine en de activiteit in deze hersengebieden de bron van OCPS of zijn het symptomen van een onderliggende oorzaak van de stoornis? Waarschijnlijk weten we het pas als we veel beter begrijpen hoe de hersenen werken.

Het goede nieuws is dat er effectieve behandelingen van OCPS zijn, waaronder medicijnen die het serotoninegehalte verhogen door de heropname ervan in de hersencellen te beperken, door gedragstherapie die de patiënten minder gevoelig maakt voor hun angsten, en in sommige gevallen door elektroshocktherapie, of een operatie als de OCPS niet reageert op andere behandelingen.

Weten dat je eigen hersenen je voorliegen terwijl je het niet kunt weerstaan, kan afschuwelijk zijn. Maar met kennis en begrip kun je ook de kracht vinden om hulp te zoeken, en verder hersenonderzoek kan eindelijk de antwoorden geven die we zoeken."

 

Bron: TED.com