Mars Op Aarde

Hoe kan je Mars bestuderen zonder een ruimteschip? Ga dan naar 'Mars op aarde' -- De Atacama-woestijn in Chili. Astrobioloog Armando Azua-Bustos groeide op in dit uitgestrekte en dorre landschap en bestudeert nu de zeldzame levensvormen die zich aangepast hebben om hier te overleven, soms op plaatsen waar het in de laatste 400 jaar niet geregend heeft. Zie hoe je leven kan vinden elders in het universum, zonder de planeet te verlaten, in deze snelle en grappige talk.

"Dit is een foto van een zonsondergang op Mars genomen in 2013 door NASA's Curiosity rover. Mars is een zeer koude planeet, beschenen door intense UV-straling en zeer droog. Zo droog zelfs, dat leven zoals wij het kennen er niet mogelijk is.

Ik ben een astrobioloog. Ik probeer te begrijpen hoe leven op aarde ontstond, en hoe je leven zou kunnen vinden elders in ons universum. Mensen vragen me soms: hoe kan je astrobioloog zijn als je zelf geen ruimteschip hebt?

Dat los ik op door het leven te bestuderen in de omgevingen op aarde die het meest overeenkomen met andere plaatsen in het universum. Al het leven op aarde heeft water nodig, dus ik concentreer me op de hechte relatie tussen water en leven om te begrijpen of we leven kunnen vinden op een planeet zo droog als Mars. Maar ik heb geen 2,5 miljard dollar om mijn eigen robot naar Mars te sturen, dus bestudeer ik de meest Mars-achtige plek op aarde: de Atacama-woestijn.

Gesitueerd in Noord-Chili, is het de oudste en droogste woestijn op aarde. Om een idee te geven hoe droog het is: in Vancouver valt jaarlijks meer dan 1000 mm regen. In de Atacama zijn er plaatsen waar het al 400 jaar niet geregend heeft.

Hoe weet ik dit? Omdat ik ben geboren en opgegroeid in de Atacama --

(Gelach)

Dus ik had een uniek voordeel toen ik de woestijn begon te studeren. Ik zal jullie een paar fantastische voorbeelden geven, die hij heeft gevonden, van hoe leven zich aanpaste om vrijwel zonder water te kunnen leven.

Een van mijn eerste vondsten deed ik in een grotingang die uitkeek op de Grote Oceaan. Op deze plaats vonden we een nieuwe soort micro-alg die alleen groeide op de spinnenwebben die voor de ingang hingen. Ooit al eens 's ochtends naar spinnenwebben gekeken ? Het is dan bedekt met dauw, dus deze micro-alg leerde dat photosynthese mogelijk is aan de kust in de droogste woestijn op aarde, door de webben te gebruiken. Dus hier gebruiken ze de mist die 's morgens vaak op deze plaats hangt.

In een andere grot vonden we een andere soort micro-alg. Deze kan de mist van de oceaan gebruiken als waterbron, en leeft opvallend genoeg op de bodem van de grot. Ze heeft geleerd te leven met minder dan 0,1% van het licht dat normale planten nodig hebben. Zulke bevindingen suggereren volgens mij dat we op Mars photosynthetisch leven kunnen vinden in grotten. Dit ben ik trouwens.

(Gelach)

Al bijna 15 jaar werd deze streek van Yungay die gevonden is door NASA, verondersteld de droogste plek te zijn van deze woestijn, maar ik wist dat dit fout was. Hoe? Dat weten jullie natuurlijk al. Want ik ben geboren in deze woestijn. (Gelach) Ik herinner mist te zien in Yungay. Nadat ik sensors geplaatst had, waar ik nog nooit een wolk of mist gezien heb, vond ik 4 andere plekken die veel droger waren dan Yungay. Deze, Maria Elena Zuid, is ècht de droogste plaats op aarde, zo droog als Mars, en verrassend genoeg lag het op 15 minuten rijden van het mijnwerkersstadje waar ik ben geboren.

In dit onderzoek zochten we echt de droogte-limiet voor leven op aarde, een plaats zo droog dat niets overleefd. Maar zelfs hier, verstopt in de aarde, vonden we diverse micro-organismen, wat mij doet denken dat op even droge plaatsen zoals Mars mogelijk leven te vinden is. Wij hebben enkele bewijzen dat deze micro-organsimen nog steeds actief zijn in uitgedroogde toestand, als levende mummy's rondom ons, en dat ze misschien UV-radiatie gebruiken als energiebron. Indien bevestigd, kan dit een enorme impact hebben op onze definitie van leven en hoe we zoeken naar leven elders in het universum.

Door zijn blauwe lucht zal tegen 2020 60% van de grootste telescopen op aarde te vinden zijn in de Atacama, En terwijl iedereen zal kijken naar de sterren voor het antwoord op de vraag: "Zijn we alleen?", zal ik naar de grond kijken op zoek naar hetzelfde antwoord in mijn eigen achtertuin.

Dank je wel."

(Applaus)

 

Bron: TED.com