Waarom Je Je Angsten Moet Benoemen En Niet Je Doelen

De moeilijke keuzes - dat wat we het meeste vrezen om te doen, vragen, zeggen - zijn vaak precies dat wat we moeten doen. Hoe kunnen we zelfverlamming overwinnen en in actie komen? Tim Ferriss nodigt ons uit om onze angsten uitgebreid te visualiseren en op te schrijven in een eenvoudige maar krachtige oefening die hij 'angstbepalen' noemt. Ontdek hoe het in praktijk brengen daarvan je kan helpen om te gedijen in een stressvolle omgeving en leer hoe je dat wat je onder controle hebt kunt onderscheiden van dat waar je geen invloed op hebt.

"Dit is een gelukkige foto van mij uit 1999. Ik zat in het laatste jaar van mijn studie en het was vlak na een dansles. Ik was heel erg gelukkig. En ik weet nog precies waar ik anderhalve week later was. Ik zat achterin mijn tweedehands minibusje op een parkeerplaats bij de school, toen ik besloot om zelfmoord te plegen. Ik ging pijlsnel van besluiten naar regelrecht plannen. En ik kwam zo dichtbij de rand van de afgrond. Zo dichtbij ben ik nog nooit gekomen. En dat ik de trekker losliet, kwam door een gelukkige samenloop van omstandigheden. En toen dat gebeurde, baarde dat me eigenlijk nog de meeste zorgen: de toevalsfactor.

Dus probeerde ik heel systematisch verschillende manieren uit om mijn ups en downs te beheersen, wat een goede investering is gebleken. (Lacht) Veel normale mensen hebben misschien zes tot tien ernstig depressieve periodes in hun leven. Ik heb bipolaire depressies. Dat zit in mijn genen. Ik heb er op dit moment meer dan 50 gehad en ik heb veel geleerd. Ik ben vaak aan de beurt geweest, heb vaak in het duister verkeerd maar heb goed opgelet. Dus ik dacht, laat ik in plaats van de een of andere succesformule of reeks hoogtepunten, mijn recept geven voor het voorkomen van zelfdestructie en vooral zelfverlamming.

En het hulpmiddel dat het meest betrouwbare vangnet bleek te zijn voor een emotionele vrije val, is in feite hetzelfde hulpmiddel dat mij hielp bij mijn beste zakelijke beslissingen. Maar dat is bijzaak. En het is ... stoïcisme. Dat klinkt saai.

(Gelach)

Misschien denk je aan dr. Spock, of roept het een beeld op zoals dit --

(Gelach)

een koe in de regen. Ze is niet treurig. Ze is niet uitzonderlijk blij. Het is gewoon een koelbloedig wezen dat het leven neemt zoals het komt.

Je denkt misschien niet aan de ultieme rivaal, zoals Bill Belichick, hoofdcoach van de New England Patriots, die de meeste Super Bowl-titels ooit op zijn naam heeft. Stoïcisme verspreidde zich de laatste jaren als een lopend vuurtje door de NFL-top als een hulpmiddel bij mentale training. Je denkt misschien niet aan de grondleggers van de VS -- Thomas Jefferson, John Adams, George Washington, om maar eens 3 studenten van het stoïcisme te noemen. George Washington liet zelfs een toneelstuk opvoeren over een stoïcijn -- 'Cato, een tragedie' -- voor zijn troepen bij Valley Forge om de motivatie erin te houden.

Dus waarom zouden daadkrachtige mensen zo focussen op een eeuwenoude filosofie? Dit lijkt heel theoretisch. Ik nodig je uit om een beetje anders over stoïcisme te gaan denken, als een besturingssysteem om te gedijen in een stressvolle omgeving, om betere beslissingen te nemen. En het begon allemaal hier, soort van, op een veranda.

Zo rond 300 v.C. in Athene gaf een zekere Zeno van Citium talloze colleges terwijl hij rondliep op een geschilderde veranda: een 'stoa'. Dat werd later 'stoïcisme'. In de Grieks-Romeinse wereld gebruikten de mensen stoïcisme als een alomvattend systeem voor een groot aantal dingen. Maar wat ons interesseert: het belangrijkste was jezelf trainen om te onderscheiden wat je wel en wat je niet onder controle hebt en dan te oefenen om je uitsluitend te richten op het eerste. Dat vermindert emotionele reactiviteit en dat kan een enorme kracht zijn.

Andersom, stel, je bent quarterback. Je mist de bal. Je gaat door het lint. Dat kan je de wedstrijd kosten. Als je een CEO bent en je gaat tekeer tegen een gewaardeerde medewerker vanwege een kleinigheid, dan verlies je daarmee waarschijnlijk de medewerker. Of je bent een student die zich in een neerwaartse spiraal bevindt en je voelt je voortdurend hulpeloos en hopeloos, dan kan je dat je leven kosten. Dus er staat heel veel op het spel.

En er zijn talloze hulpmiddelen die je daarbij kunt gebruiken. Ik ga het nu hebben over een hulpmiddel dat in 2004 mijn leven totaal veranderde. Het kwam op mijn pad door twee dingen: een hele goede vriend van mijn leeftijd stierf onverwacht aan alvleesklierkanker, en toen verliet mijn vriendin me, met wie ik dacht te gaan trouwen. Ze had er genoeg van en in plaats van een brief gaf ze me dit: een herdenkingsplaat.

(Gelach)

Ik verzin dit niet. Ik heb 't bewaard. 'Kantooruren eindigen om 5 uur.' Dit gaf ze me voor op mijn bureau voor mijn gezondheid, want op dat moment werkte ik aan mijn eerste eigen bedrijf. Ik was echt fout bezig. Ik werkte 14 uur per dag, 7 dagen per week. Ik gebruikte pepmiddelen om door te kunnen gaan. Ik gebruikte kalmeringsmiddelen om te kunnen slapen. Het was een ramp. Ik zat helemaal vast. Ik kocht een boek over eenvoudig leven om een oplossing te vinden.

En ik vond ook een citaat dat mijn leven veranderde. Het luidde: 'Men lijdt het meest door het lijden wat men vreest', door Seneca de Jongere, een beroemde stoïcijnse schrijver. Dat leidde mij naar zijn brieven, wat weer leidde naar dé oefening: 'premeditatio malorum', ofwel 'de voorstelling van het kwaad'. Simpel gezegd: het is het gedetailleerd visualiseren van het ergste scenario dat je vreest en je tegenhoudt om in actie te komen, zodat je ervoor kunt zorgen dat je die verlamming overwint. Het was altijd een enorm gekwetter in mijn hoofd -- heel dwingend. Problemen alleen analyseren werkt niet. Ik moest mijn gedachten vastleggen op papier. Dus ik bedacht een geschreven oefening, die ik 'angstbepaling' noemde, zoals 'doelbepaling', voor mezelf. Ze bestaat uit drie pagina's. Supersimpel.

De eerste pagina zie je hier. "Wat als ik...?" Dat is waar je bang voor bent, alles wat je nerveus maakt, alles dat je uitstelt. Zoals iemand mee uit vragen, een relatie beëindigen, vragen om opslag, ontslag nemen, een bedrijf beginnen. Het kan van alles zijn. Bij mij was het vakantie nemen voor het eerst in vier jaar en mijn bedrijf een maand lang achterlaten om naar Londen te gaan, waar ik gratis op de kamer van een vriend kon verblijven, om ofwel mezelf te verwijderen als knelpunt in het bedrijf, ofwel het stop te zetten.

In de eerste kolom: 'Benoem', beschrijf je het ergste wat er kan gebeuren wanneer je die stap zet. Bedenk 10 tot 20 dingen. Ik zal ze niet allemaal noemen, maar ik zal twee voorbeelden geven. Het eerste was: ik ga naar Londen, dan regent het, dan word ik depressief, het is allemaal een enorme tijdverspilling. Nummer twee: ik zal een belastingaanslag missen en dan gaan ze me controleren, of ze vallen binnen, of ze sluiten de tent of zoiets.

En dan ga je naar de kolom: 'Voorkom'. In die kolom beantwoord je de volgende vraag: Wat kan ik doen om elk van deze punten te voorkomen, of op zijn minst de waarschijnlijkheid ervan een beetje te verminderen? Dus tegen depressies in Londen kan ik een draagbare blauwe lamp meenemen en die 's ochtends 15 minuten aanzetten. Ik wist dat dat hielp om depressieaanvallen af te wenden. Wat de belastingdienst betreft kon ik het postadres dat ze hadden, wijzigen, zodat mijn boekhouder hun post zou krijgen en niet mijn UPS-adres. Makkelijk zat.

Dan komen we bij 'Repareer'. Dus als het ergste gebeurt, wat kan je dan doen om de schade enigszins te beperken, of wie kun je om hulp vragen? Nou, als het gaat om Londen zou ik wat geld kunnen uitgeven, naar Spanje vliegen, beetje zon pakken -- om de schade te herstellen mocht ik depressief worden. Voor het geval ik een brief van de belasting mis, kan ik een vriend bellen, die jurist is, of aan een professor in de rechten vragen wat die zou adviseren, met wie ik zou moeten praten, hoe anderen dat hebben opgelost. Dus één vraag die je moet onthouden als je de eerste pagina invult, is: heeft ooit iemand die minder intelligent is of minder gedreven, dit al eens opgelost? Grote kans dat het antwoord 'ja' is.

(Gelach)

De tweede bladzijde is eenvoudig: wat kunnen de voordelen zijn van een poging of van gedeeltelijk succes? Zoals je ziet voeren we de angst op en kijken we terughoudend naar de positieve kant. Dus als je iets probeert, wat dan ook, creëer je dan zelfvertrouwen of vaardigheden, emotioneel, financieel of op een andere manier? Wat zouden de voordelen zijn van bijvoorbeeld een doelpunt? Neem hier 10 tot 15 minuten voor.

Pagina drie. Dit is wellicht het belangrijkste, dus sla het niet over: 'De prijs van niets doen.' Mensen zijn heel goed in het bedenken van wat er mis kan gaan als we iets nieuws proberen, zoals om opslag vragen. Wat we meestal vergeten, is de wrede prijs van de status quo -- helemaal niets veranderen. Dus je zou je moeten afvragen: als ik nu niets doe of besluit en ook in toekomstige gevallen niet, hoe zou mijn leven er dan uitzien over zes maanden, een jaar, drie jaar? Veel verder dan dat begint ongrijpbaar te worden. En ook hier weer -- ga in detail, emotioneel, financieel, fysiek, wat dan ook.

Toen ik dit deed, liet dat een angstaanjagend beeld zien. Ik gebruikte drugs, mijn bedrijf kon steeds op elk moment imploderen, als ik geen afstand nam. Mijn relaties verwaterden of mislukten. En ik realiseerde me dat niets doen voor mij geen optie meer was.

Dat zijn de de drie pagina's. Dat is angstbepaling. Daarna wist ik dat, op een schaal van één tot 10, waarbij één minimale en 10 maximale impact betekent, dat als ik op reis ging, ik een één tot drie aan tijdelijke en omkeerbare pijn riskeerde, tegenover een acht tot 10 aan positieve impact die mijn leven zou veranderen en die semipermanent zou kunnen zijn. Dus ging ik op reis. Geen van de rampen gebeurde ook echt. Er waren heus wel wat hobbels. Het lukte me om me uit het bedrijf terug te trekken. Uiteindelijk heb ik de reis met anderhalf jaar verlengd, wat de basis vormde voor mijn eerste boek, waardoor ik nu hier sta.

Mijn grootste overwinningen en mijn grootste afgewende mislukkingen kan ik herleiden naar angstbepalen, minstens één keer per kwartaal. Het is geen wondermiddel. Je zult merken dat sommige angsten heel terecht zijn.

(Gelach)

Maar dat moet je niet concluderen voordat je ze eerst grondig hebt geanalyseerd. En het maakt de zware tijden en de moeilijke keuzes niet makkelijk, maar het kan een groot aantal ervan makkelijker maken.

Ik wil afsluiten met het profiel van één van mijn favoriete hedendaagse stoïcijnen. Dit is Jerzy Gregorek. Hij is voor de vierde keer olympisch kampioen gewichtheffen, politiek vluchteling, gepubliceerd poëet, 62 jaar oud. Hij kan mij nog steeds aan en waarschijnlijk de meesten hier. Het is een imposante kerel.

Ik spendeerde veel tijd op zijn 'stoa': veranda, waar ik hem advies vroeg over het leven en over training. Hij was lid van 'Solidariteit' in Polen, een vreedzame beweging voor sociale verandering die gewelddadig werd onderdrukt door de regering. Hij raakte zijn werk als brandweerman kwijt. Toen werd zijn mentor, een priester, ontvoerd, gemarteld, vermoord en in de rivier gegooid. Daarna werd hij bedreigd. Hij ontvluchtte met zijn vrouw Polen, stuiterend van land naar land, totdat ze in de VS arriveerden met vrijwel niets en op de vloer moesten slapen.

Inmiddels woont hij in Woodside, Californië, in een heel leuk huis. En van de talloze mensen die ik ontmoette in mijn leven zou ik hem in de top 10 zetten als het gaat om succes en geluk. Er komt nog een clou, dus let op. Ik stuurde hem enige weken geleden een sms: "Heb je ooit iets over stoïcijnse filosofie gelezen?" En hij reageerde met twee pagina's tekst. Dat is ongebruikelijk. Die gast is altijd bondig.

(Gelach)

Hij was niet alleen bekend met stoïcisme, maar hij legde ook uit, hoe hij bij zijn belangrijkste beslissingen, zijn scharnierpunten, wanneer hij opkwam voor zijn principes en de moraal, hoe hij stoïcisme had toegepast en iets dat lijkt op angstbepalen. Ik was verbluft.

En hij sloot af met twee dingen. Ten eerste: hij kon zich geen mooier leven voorstellen dan dat van een stoïcijn. En het tweede was zijn mantra dat hij op alles toepast en wat jij op alles kan toepassen:

'Makkelijke keuzes, moeilijk leven. Moeilijke keuzes, makkelijk leven.'

De moeilijke keuzes -- dat wat we het meeste vrezen om te doen, vragen, zeggen -- is heel vaak precies datgene wat het belangrijkste is om te doen. De grootste uitdagingen en problemen die we tegenkomen, zullen nooit worden opgelost met comfortabele gesprekken, of je ze nou in je eigen hoofd of met anderen voert.

Dus vraag jezelf eens af: op welk vlak in je leven op dit moment zou het analyseren van angsten belangrijker kunnen zijn dan van doelen? Ondertussen steeds de woorden van Seneca indachtig: "We lijden meer door onze verbeelding dan door de werkelijkheid."

Heel erg bedankt."

(Applaus)

 

Bron: TED.com