Wat Gebeurt Er Met Plastic Dat Wordt Weggegooid?

We weten allemaal dat je plastic flessen moet recycelen. Maar wat gebeurt er eigenlijk als je plastic gewoon weggooit? Emma Bryce bekijkt de levensloop van drie verschillende plastic flessen, en laat zo de gevaren zien die dit afval met zich meebrengt.

Bekijk hier de volledige les

Dit is het verhaal van drie plastic flessen, leeg en weggegooid. Hun paden scheiden zich bijna en hun eindbestemming is niets minder dan een bedreiging voor de aarde. Maar ze zijn niet altijd al zo geweest. Om te snappen waar deze flessen eindigen, moeten we eerst hun ontstaan uitzoeken.

De helden van dit verhaal zijn verwekt in deze olieraffinaderij. Het plastic in hun lichaam werd gevormd door de chemische versmelting van olie- en gasmolecules, genaamd monomeren. Die zijn samengevoegd tot lange polymerenkettingen om plastic te maken in de vorm van miljoenen balletjes. Deze werden gesmolten in de fabriek en in mallen gegoten om het flexibele materiaal te maken voor het lijf van onze drieling. Machines vulden de flessen met zoete, bruisende vloeistof en werden verpakt, verscheept, verkocht, geopend en opgedronken, en zonder veel omhaal gedumpt. Nu liggen ze hier, klaar voor het onbekende.

Fles 1 eindigt, net als zijn honderden miljoenen ton plastic broertjes, op de vuilnisbelt. Deze enorme afvalhoop groeit met de dag door afval dat erbij komt en steeds meer ruimte inneemt. Terwijl het plastic wordt samengeperst tussen andere lagen met afval, stroomt er regenwater tussendoor en neemt de in water oplosbare bestanddelen op, waarvan sommige erg giftig zijn. Samen creëren ze een schadelijke mix genaamd percolaat, dat terecht kan komen in grondwater, in de bodem en open water, en zo het ecosysteem vergiftigt en de dieren schade toebrengt. Het kan fles 1 wel een pijnlijke 1000 jaar kosten om te verteren.

De reis van fles 2 is nog gekker maar helaas niet gelukkiger. Hij drijft op een stroompje dat een beek bereikt, een beek die rivier wordt, en een rivier die de oceaan bereikt. Na maanden zwerven op zee, wordt hij langzaam naar een enorme draaikolk getrokken waar afval samenkomt. Een plek die bekend staat als de plasticsoep. Hier hebben de oceaanstromingen miljoenen stukken plastic afval verzameld. Dit is een van de vijf met plastic gevulde kolken in de oceanen. Plekken waar de verontreiniging het water verandert in wolken plastic soep. Sommige dieren, zoals zeevogels, raken verstrikt in die troep. Zij, en andere dieren, verwarren het lichtgekleurde plastic met voedsel. Plastic geeft ze een vol gevoel, terwijl ze dat niet zijn. Dan gaan ze dood van de honger, en geven de giffen in het plastic door aan de voedselketen. Het wordt bijvoorbeeld gegeten door een lantaarnvis, die gegeten wordt door inktvis, die weer gegeten wordt door tonijn, en die weer door... ons. De meesten plastics breken niet af, en zijn voorbestemd om in steeds kleinere stukjes uiteen te vallen, die microplastics heten, die wellicht eeuwig in zee blijven ronddraaien.

Maar fles 3 blijft het vagevuur van zijn broers bespaard. Een vrachtauto brengt hem naar een fabriek, waar hij en zijn vriendjes platgedrukt worden en tot een blok geperst worden. Dat klinkt niet best, maar wacht even. Het komt goed. De blokken worden in stukjes gehakt, die gewassen en gesmolten worden, en dat wordt grondstof die hergebruikt kan worden. Als bij toverslag is fles 3 klaar om opnieuw geboren te worden als iets heel nieuws.

Voor dit stukje plastic van nederige afkomst, zijn plotseling de mogelijkheden onbegrensd.

 

Bron: TED.com