Wat Maakt Tatoeages Permanent?

De vroegst gedocumenteerde tatoeage is gevonden op een mummie uit 6.000 v. Chr. Dat is behoorlijk oude inkt! Hoe blijft deze versiering intact? Mensen verliezen zo'n 40.000 huidcellen per uur. Claudia Aguirre legt de verschillende manieren, machines en macrofagen uit (die laatste ontdek je) die er samen voor zorgen dat tatoeages de tand des tijds doorstaan.

Bekijk hier de hele les

Tatoeages worden in populaire media vaak omschreven als ofwel een teken van een gevaarlijk en opstandig leven of als trendy jeugdige bevlieging.

Tatoeagestijlen komen en gaan met uiteenlopende betekenissen in verschillende culturen, maar het gebruik is zo oud als de beschaving zelve. Lichaamsversieringen op de huid zijn teruggevonden bij mensenresten over de hele wereld, met de oudste op een Peruaanse mummie uit 6.000 v. Chr.

Maar heb je je ooit afgevraagd hoe tatoeëren werkt? Je weet misschien dat we onze huid verliezen, met zo'n 30 tot 40.000 huidcellen per uur. Dat is een miljoen huidcellen per dag. Waarom verdwijnt een tatoeage niet langzaam met die cellen?

Het eenvoudige antwoord is dat getatoeëerd pigment dieper in de huid komt dan alleen de buitenste lagen die afvallen. Door de eeuwen hebben culturen hiervoor diverse oplossingen bedacht.

De eerste moderne tatoeëermachine was gemodelleerd naar Thomas Edisons graveermachine en liep op elektriciteit. Tatoeëermachines vandaag de dag prikken kleine naaldjes met kleurstof in de huid, met een snelheid van 50 tot 3.000 keer per minuut. De naald drukt door de opperhuid, waardoor inkt diep in de lederhuid terecht komt, die uit collageenvezels, zenuwklieren, bloedvaten en meer bestaat.

Elke keer dat een naald binnendringt, ontstaat er een wond die het lichaam waarschuwt om het ontstekingsproces te beginnen, waardoor het immuunsysteem cellen naar de wond brengt om ze te repareren. Precies dit proces maakt tatoeages permanent.

Eerst eten gespecialiseerde cellen, de macrofagen, het invallende materiaal op in een poging de ontstekende zooi op te ruimen. Terwijl deze cellen door het lymfestelsel gaan, gaan sommige terug naar de lymfeklier met een buik vol mooie kleurstof, terwijl andere in de lederhuid blijven. Zonder manier om het pigment af te geven, blijven de kleuren in hen zichtbaar door de huid.

Sommige van de inktdeeltjes zweven ook in de geleiachtige matrix van de lederhuid, terwijl anderen overspoeld worden door huidcellen, de fibroblasten.

Aanvankelijk komt ook inkt in de opperhuid terecht, maar zodra de huid heelt, worden deze beschadigde cellen afgeworpen en vervangen door nieuwe cellen zonder kleurstof, waarbij de bovenste afpelt als bij een helende zonnebrand.

Blaar- of korstvorming komt bij professionele tatoeages weinig voor en compleet herstel van de opperhuid kost zo'n 2 tot 4 weken. Gedurende deze tijd mag de getatoeëerde niet in de zon of zwemmen, om vervaging te voorkomen.

Huidcellen blijven echter op hun plek tot ze afsterven. Op dat moment worden ze met inkt en al opgenomen door jongere nabije cellen. Dus de inkt blijft waar hij zit. Maar met tijd vervaagt het lichaam de vreemde pigmentdeeltjes, breekt ze langzaam af zodat de macrofagen van het immuunsysteem ze kunnen afvoeren.

Ultraviolette straling kan ook bijdragen aan het afbreken van het pigment, hoewel dit beperkt kan worden door gebruik van zonnecrème. Maar aangezien huidcellen relatief stabiel zijn, zal veel inkt een mensenleven lang diep in de huid blijven.

Maar als tatoeages zo in je huid verankerd zijn, is er een manier om ze te wissen? Technisch gezien, ja. Vandaag de dag wordt een laser gebruikt om de epidermis binnen te dringen en het onderliggende pigment uit elkaar te blazen elke kleur op een eigen golflengte, waarbij zwart het makkelijkst is om op te richten.

De laserstraal breekt de inktbolletjes in kleinere deeltjes, die dan kunnen worden afgevoerd door de macrofagen. Maar sommige kleuren inkt zijn moeilijker te verwijderen dan anderen en er kunnen complicaties ontstaan.

Om deze reden is een tatoeage verwijderen nog steeds moeilijker dan één zetten -- maar niet onmogelijk.

Dus een enkele tatoeage blijft misschien niet eeuwig bestaan, maar tatoeages zijn er al langer dan elke bestaande cultuur. En hun blijvende populariteit betekent dat de tatoeëerkunst een blijvertje is.

 

Bron: TED.com