De Beste Kleuterschool Die Je Ooit Hebt Gezien

Op deze school veroorzaken kinderen van 5 verkeersopstoppingen en dienen de ramen om de kerstman door te laten. Maak kennis met de schattigste kleuterschool ter wereld, ontworpen door Takaharu Tezuka. In dit charmante praatje leidt hij ons langs een ontwerpproces waarin kinderen echt kinderen mogen zijn.

"Dit is een kleuterschool die we in 2007 hebben ontworpen. We maakten er een cirkel van. Op het dak is er eindeloze circulatie. Als je kinderen hebt, weet je dat kinderen graag rondjes blijven lopen. Zo ziet het dak eruit.

Waarom hebben we het zo ontworpen? Het hoofd van de kleuterschool zei: "Nee, ik wil geen reling." Ik zei: "Dat kan niet." Maar hij drong aan: "Waarom geen net dat uitsteekt van de rand van het dak, zodat het kinderen opvangt als ze eraf vallen?" (Gelach) Ik zei: "Dat is onmogelijk."

En natuurlijk zei de verantwoordelijke ambtenaar: "Natuurlijk moet je een reling hebben." Maar we behielden het idee, rond de bomen. Er zijn bomen die er doorheen komen. We mochten dit touw een reling noemen. Maar het touw heeft er geen uitstaans mee. Ze vallen in het net. Je krijgt er meer, en meer, en meer. (Gelach) Soms zijn er 40 kinderen om een boom. Het kind op de tak is dol op de boom, dus eet hij de boom op. (Gelach)

Als er iets te doen is, zitten ze op de rand. Het is zo leuk van onderuit. Aapjes in de zoo. (Gelach) Voedertijd. (Gelach) (Applaus)

We maakten het dak zo laag mogelijk, want we wilden kinderen op het dak zien, niet alleen eronder. Als het dak te hoog is, zie je alleen de zoldering.

De beenwasplaats -- er zijn vele soorten waterpunten. Met die beweegbare buizen wil je je vrienden natspuiten, en de douche, die daar vooraan, die is helemaal gewoon. Maar kijk goed, de jongen wast zijn laarzen niet, hij doet er water in. (Gelach)

Deze kleutertuin is het grootste deel van het jaar volledig open. Er is geen grens tussen binnen en buiten. Dat betekent dat deze architectuur uit een dak bestaat. Er is geen grens tussen de klassen. Er is helemaal geen akoestische barrière. Als je veel kinderen in een stille doos stopt, worden sommigen bloednerveus. Maar in deze kleuterschool is er geen reden om nerveus te worden. Omdat er geen grens is.

Het hoofd zegt: "Als de jongen in de hoek niet in de klas wil blijven, laten we hem gaan. Hij zal uiteindelijk terugkomen, omdat het een cirkel is." (Gelach)

Het punt is dat bij zo'n gelegenheid kinderen zich meestal verstoppen. Hier gaan ze weg en komen ze terug. Het is een natuurlijk proces.

Verder vinden we lawaai erg belangrijk. Je weet dat kinderen beter slapen in lawaai. Ze slapen niet goed waar het stil is. In deze kleuterschool zijn de kinderen erg geconcentreerd in de klas. Weet je, onze soort groeide op in de jungle, met lawaai. Ze hebben lawaai nodig. Je kan met je vrienden praten in een lawaaierige kroeg. Je moet niet stil zijn.

Vandaag de dag proberen we alles onder controle te houden. Het is helemaal open. Je moet weten dat we in de winter bij -20° kunnen gaan skiën. In de zomer ga je zwemmen. Het zand is 50° warm. Je moet ook weten dat je waterbestendig bent. Je smelt nooit in de regen. Kinderen moeten buiten zijn. Zo moeten we ze behandelen.

Zo delen ze de klassen in. Ze zouden de leraren moeten helpen. Maar dat doen ze niet. (Gelach) Ik heb hem er niet ingestopt. Een klas. En een wasbak. Ze praten met elkaar rond de bron. Er zijn altijd bomen in de klas. Een aapje probeert een ander aapje van bovenuit op te vissen. (Gelach) Aapjes. (Gelach) En elke klas heeft tenminste één dakraam. Daar komt de kerstman langs met kerstmis.

Dit is het bijgebouw, naast die ovale kleuterschool. Het is maar vijf meter hoog, met zeven verdiepingen. Natuurlijk is de zoldering heel laag. Veiligheid is een belangrijke overweging. Dus deden we beroep op onze kinderen, een dochter en een zoon. Ze probeerden binnen te gaan. Hij stootte zijn hoofd. Hij is oké, hij heeft een sterke schedel. Hij kan ertegen, het is mijn zoon. (Gelach) Hij probeert uit of hij er veilig van kan afspringen. En dan zetten we er andere kinderen bij.

Tokyo staat bekend om zijn vreselijke verkeersopstoppingen. (Gelach) De chauffeur vooraan moet leren rijden. Heden ten dage hebben kinderen een kleine dosis gevaar nodig. Bij dit soort gelegenheden leren ze om elkaar te helpen. Dit is de maatschappij. Het is het soort kansen dat we vandaag verliezen.

Deze tekening toont de beweging van een jongen tussen 9u10 en 9u30. De omtrek van het gebouw is 183 meter. Het is echt niet zo klein. Deze jongen liep die ochtend 6.000 meter. Maar de verrassing komt nog. De kinderen in deze kleutertuin lopen gemiddeld 4.000 meter. Deze kinderen zijn de beste atleten van vele kleuterscholen. Het schoolhoofd zegt: "Ik train ze niet. We laten ze op het dak. Net schapen." (gelach) Ze blijven maar lopen. (Gelach)

Mijn punt is: controleer ze niet, bescherm ze niet te veel, en af en toe moeten ze vallen. Ze moeten wat schade oplopen. Zo leren ze hoe ze moeten leven in deze wereld. Ik denk dat architectuur de wereld kan veranderen, en het leven van de mensen. Dit is een poging om het leven van kinderen te veranderen.

Zeer hartelijk dank."

(Applaus)

 

Bron: TED.com