Het Nieuwe Tijdperk Van Positieve Psychologie

Martin Seligman bespreekt in deze TED-talk de psychologie - enerzijds als studiegebied en anderzijds hoe het een-op-een werkt bij elke afzonderlijke patiënt en psycholoog. Nu het vakgebied verder kijkt dan een focus op ziekte, hoe kan de moderne psychologie ons verder helpen?

"Toen ik nog president van de Amerikaanse Psychologische Associatie hebben ze geprobeerd me te media-trainen, en een ervaring die ik had met CNN vat samen waar ik vandaag over ga vertellen, namelijk de 11e reden om optimistisch te zijn. De redacteur van Discover heeft ons er 10 verteld, en ik zal jullie de 11e geven.

Dus ze kwamen naar me toe, de mensen van CNN, en ze vroegen: 'Professor Seligman, zou u ons kunnen vertellen over de huidige staat van de psychologie? We zouden u graag daarover interviewen.' En ik zei: 'Geweldig.' En ze zei: 'Maar dit is CNN, dus u krijg slechts een soundbite.' Dus ik vroeg: 'Goed, maar hoeveel woorden krijg ik dan?' En zij zei: 'Nouja, één.'

(Gelach)

Dus de camera's draaiden, en ze vroeg: 'Professor Seligman, wat is de huidige staat van de psychologie?' 'Goed.'

(Gelach)

'Cut. Cut. Dat is niet voldoende. Misschien kunnen we u beter een iets langere soundbite geven.' 'Goed, hoeveel worden krijg ik deze keer?' 'Ik denk, nouja, ik denk dat u er twee krijgt. Dokter Seligman, wat is de huidige staat van de psychologie?' 'Niet goed.'

(Gelach)

'Kijk, dokter Seligman, het is duidelijk dat u niet erg comfortabel bent met dit medium. We kunnen u het beste een echte soundbite geven. Deze keer krijgt u drie woorden. Professor Seligman, wat is de huidige staat van de psychologie?' 'Niet goed genoeg.' En dat is waar ik het vandaag over ga hebben.

Ik wil graag zeggen waarom het goed ging met de psychologie, waarom het niet goed ging en hoe het in de komende 10 jaar goed genoeg kan worden. En parallel wil ik kort hetzelfde zeggen over technologie, over entertainment en over design, omdat ik denk dat deze kwesties zeer vergelijkbaar zijn.

Dus waarom ging het goed met de psychologie? Nou, voor meer dan 60 jaar heeft de psychologie gewerkt met het ziektemodel Als ik 10 jaar geleden in een vliegtuig zat en ik mezelf voorstelde aan mijn buurman, en hem vertelde wat ik deed dan keek hij snel de andere kant op. Met de reden, zei hij dan naar waarheid, dat psychologie gaat over het uitzoeken wat er mis met je is. Kijken wie er gek is. En wanneer ik mensen nu vertel wat ik doe, dan komen ze naar me toe.

En wat er goed was aan de psychologie aan de investering van 30 miljard die de NIMH (National Institute of Mental Health) heeft gemaakt, aan het werken met het ziektemodel, aan wat jij bedoelt met psychologie is dat 60 jaar geleden, geen van de aandoeningen behandelbaar was - men kon er niet wijs uit worden. Nu zijn 14 van de aandoeningen behandelbaar, twee van hen zelfs geneesbaar.

En het andere wat er is gebeurd, is dat er zich een wetenschap ontwikkeld heeft, een wetenschap van geestelijke aandoeningen. Dat we gemerkt hebben dat we vage concepten zoals depressie of alcoholisme konden nemen, en ze rigoreus konden meten. Dat we een classificatie van de mentale aandoeningen konden maken. Dat we de causaliteit van de mentale aandoeningen konden begrijpen. Dat we over langere tijd naar dezelfde mensen konden kijken - bijvoorbeeld mensen die genetisch vatbaar waren voor schizofrenie, en konden vragen naar de bijdrages van moederschap of van de genen, en we derde variabelen konden isoleren door experimenten te doen met de mentale aandoeningen.

En het beste van alles is dat we in de afgelopen 50 jaar in staat zijn geweest om medicijnkuren en psychologische behandelingen te bedenken, en dat we in staat zijn geweest om deze rigoreus te testen in placebo-gecontroleerde proeven met willekeurige toedeling. We hebben de dingen die niet werkten eruit gegooid, en hebben de dingen gehouden die dat wel actief deden.

En de conclusie is dat de psychologie en psychiatrie van de afgelopen 60 jaar kunnen claimen dat we ongelukkige mensen minder ongelukkig kunnen maken. En ik vind dat dat geweldig is. Ik ben er trots op. Maar wat er niet goed was, de consequenties hiervan, waren drie dingen.

De eerste was moreel: namelijk dat psychologen en psychiaters victimologisten en pathologisten zijn geworden. Dat onze kijk op de menselijke natuur was dat als je in de problemen zat je slachtoffer was van de omstandigheden. En we waren vergeten dat mensen keuzen en beslissingen namen. We vergaten verantwoordelijkheid. Dat was de eerste consequentie.

De tweede consequentie was dat we mensen zoals jullie waren vergeten. We waren vergeten om normale levens te verbeteren. We vergaten de missie om mensen met relatief weinig problemen gelukkiger te maken, meer voldoening te geven en productiever te maken, en geniaal en talentvol werden vieze woorden. Niemand werkt daaraan.

En het derde probleem van het ziektemodel is dat, in onze haast iets te doen aan mensen met problemen, in onze haast om iets te doen om de schade te repareren, het nooit bij ons opgekomen is om interventies te ontwikkelen om mensen gelukkig te maken - positieve interventies.

Dus dat was er niet goed. En dat is wat er toe geleid heeft dat mensen zoals Nancy Etcoff, Dan Gilbert, Mike Csikszentmihalyi en ikzelf zijn gaan werken in iets wat ik positieve psychologie noem, welke drie doelen heeft. Het eerste is dat psychologie zich net zoveel bezig zou moeten houden met menselijke kracht als het bezig is met menselijke zwakte. Het zou zich net zo bezig moeten houden met het ontwikkelen van sterke punten als met het repareren van schade. Het zou geïnteresseerd moeten zijn in de beste dingen van het leven, en het zou net zo bezig moeten zijn om de levens van normale mensen meer voldoening te laten schenken en met genialiteit, met het ontwikkelen van hoog getalenteerde mensen.

Dus in de afgelopen 10 jaar, en in de hoop voor de toekomst, hebben we het begin gezien van een wetenschap van positieve psychologie: een wetenschap over wat het is dat het leven de moeite waard maakt. En het blijkt dat we verschillende vormen van geluk kunnen meten. En een ieder van jullie, kan gratis naar die website gaan en kan de gehele breedte aan gelukstests maken. Je kan bijvoorbeeld vragen: hoe doe ik het op het gebied van positieve emotie, van zingeving en van flow in vergelijking met letterlijk tienduizenden andere mensen? We hebben het tegenovergestelde gemaakt van het diagnostische handboek der krankzinnigheden: een classificatie van de sterktes en deugden die kijkt naar de geslachtsverhouding, hoe ze gedefinieerd zijn, hoe ze te ontdekken zijn, wat ze versterkt, en wat ze in de weg staat. We hebben ontdekt dat we de oorzaak-gevolg relatie tussen de positieve staten konden ontdekken; dat de relatie tussen de activiteit van de linker hersenhelft en de rechter hersenhelft een bron van geluk is.

Ik heb mijn hele leven gewerkt met extreem ongelukkige mensen, en ik heb mezelf afgevraagd op welke manier extreem ongelukkige mensen verschillen van de rest van jullie. En vanaf zo'n zes jaar geleden hebben we ons afgevraagd hoe extreem gelukkige mensen verschillen van de rest van ons. En het blijkt dat er één groot verschil is. Ze zijn niet religieuzer, noch in betere conditie. Ze hebben niet meer geld en zien er niet beter uit. Ze hebben niet meer goede gebeurtenissen en minder slechte gebeurtenissen in hun leven. De enige manier waarop ze verschillen is dat ze extreem sociaal zijn. Ze zitten niet in een congres op zaterdagochtend. (Gelach) Ze brengen nauwelijks tijd alleen door. Elk van hen heeft een romantische relatie en elk heeft een uitgebreid scala aan vrienden.

Maar een kleine waarschuwing: dit zijn slechts correlaties, en geen causale verbanden, en het gaat over geluk in Hollywood stijl waar ik over ga praten geluk van uitbundigheid, giechelen en vrolijkheid. En ik wil zo meteen aandragen dat dit bij lange na niet genoeg is. We hebben ontdekt dat we konden kijken naar interventies over verschillende eeuwen heen, van de Boeddha tot Tony Robbins. Zo'n 120 interventies zijn voorgesteld die mensen gelukkiger zouden maken. En we hebben ontdekt dat we in staat zijn van velen hiervan een stappenplan te maken, en we houden daadwerkelijk random toegewezen experimenten die de werkzaamheid en doeltreffendheid hiervan meten. Dit betekent dat we vragen welke interventies mensen blijvend gelukkiger maken. Over een paar minuten zal ik jullie vertellen over een aantal van deze resultaten.

Maar uiteindelijk komt het erop neer dat ik wil dat de missie van de psychologie, bovenop de missie van het genezen van de geestelijk zieken, en bovenop de missie van het minder ongelukkig maken van ongelukkige mensen, ook inhoudt of de psychologie daadwerkelijk mensen gelukkiger kan maken? En om deze vraag te stellen - gelukkig is niet een woord dat ik vaak gebruik - hebben we het moeten opdelen in wat ik denk dat vraagbaar is over geluk. En ik geloof dat er drie verschillende - en ik noem ze verschillend omdat verschillende interventies ze opbouwen, en het mogelijk is om de één te hebben en niet de ander - drie verschillende gelukkige levens zijn. Het eerste gelukkige leven is het plezierige leven. Dit is een leven waarin je zoveel mogelijk positieve emotie ervaart als mogelijk voor je is, en de vaardigheden gebruikt om deze emoties te versterken. De tweede is een leven van betrokkenheid: een leven waarin op je werk, in je ouderschap, in de liefde en in je vrije tijd, de tijd voor je stopt. Dat is waar Aristoteles het over had. En de derde is het betekenisvolle leven. Dus ik wil wat zeggen over elk van die levens en over wat we van ze weten.

Het eerste leven is het plezierige leven, en de beste manier waarop we het kunnen beschrijven is simpelweg dat het bestaat uit zoveel mogelijk plezierige ervaringen opdoen als je kan, uit zoveel mogelijk positieve emotie ervaren als je kan, en uit het leren van de vaardigheden - genieten, bewust zijn - die ze versterken en die ze over tijd en ruimte laten doorgaan. Maar het plezierige leven heeft drie nadelen, en dat is waarom positieve psychologie geen vrolijkheidskunde is, en waarom het hiermee niet eindigt.

Het eerste nadeel is dat blijkt dat het plezierige leven, je ervaring van positieve emotie, erfelijk is. Voor ongeveer 50 procent erfelijk, en eigenlijk niet erg veranderbaar. Dus de verschillende trucjes die Matthieu en ik en anderen kennen om de hoeveelheid positieve emotie in je leven te vergroten kunnen de hoeveelheid positieve emotie met zo'n 15 tot 20 procent vergroten. Het tweede nadeel is dat positieve emotie went. Het went heel erg snel. Het is hetzelfde als met Frans vanille ijs: het eerste hapje smaakt voor 100 procent, maar tegen de tijd dat je bij het zesde hapje bent is de smaak geheel weg. En, zoals ik al zei, het is niet heel erg veranderbaar.

En dit leidt tot het tweede leven. En ik wil jullie vertellen over mijn vriend Len om duidelijk te maken waarom positieve psychologie meer is dan positieve emotie alleen, meer dan het verzamelen van pleziertjes. In twee van de drie grote arena's van het leven was Len al voor hij 30 was enorm succesvol. De eerste arena was het werk. Tegen de tijd dat hij 20 was, was hij een beurshandelaar. Tegen de tijd dat hij 25 was, was hij een multimiljonair en de baas van een beurshandelaar. De tweede arena was het spel: hij is nationaal kampioen bridgen. Maar in de derde grote arena van het leven, de liefde, is Len een verschrikkelijke mislukking. En de reden is dat Len een dode vis is. (Gelach)

Len is een introvert. Amerikaanse vrouwen zeiden tegen Len, als hij een date met ze had: 'je bent niet gezellig, je hebt geen positieve emotie. Zout op.' En Len was rijk genoeg om een Park Avenue psychoanalist te betalen, die vijf jaar lang heeft geprobeerd om het seksuele trauma te ontdekken dat op de een of andere manier de positieve emotie in hem had opgesloten. Maar het bleek dat er geen seksueel trauma was. Het bleek dat Len opgegroeide in Long Island waar hij voetbalde en voetbal keek, en waar hij bridgede. Len is in de laagste vijf procent van wat we positieve affectiviteit noemen.

De vraag is, is Len ongelukkig? En ik durf te zeggen van niet. In tegenstelling tot wat de psychologie ons verteld heeft over de onderste 50 procent van het menselijk ras in positieve affectiviteit, denk ik dat Len een van de gelukkigste mensen is die ik ken. Hij is niet vervloekt tot de hel van ongelukkigheid en dat is omdat Len, zoals de meeste van jullie, enorm in staat is flow te bereiken. Als hij om half tien 's ochtends de beursvloer oploopt dan stopt de tijd voor hem. En die stopt totdat de bel het einde van de dag aangeeft. Vanaf dat de eerste kaart is gespeeld totdat na 10 dagen het toernooi over is, stopt de tijd voor Len.

En dit is inderdaad waarover Mike Csikszentmihalyi het heeft gehad, over flow, en het verschilt van plezier op een heel belangrijke manier. Plezier bestaat uit rauwe gevoelens: je hebt door dat het gebeurt. Het is gedachte en gevoel. Maar zoals Mike ons gisteren heeft verteld voel je niks wanneer je in een staat van flow bent. Je bent één met de muziek. De tijd stopt. Je bent in een toestand van intense concentratie. En het is precies dat wat we bedoelen met het betrokken leven. En we denken dat er een recept voor is. Dit is weten wat je sterkste punten zijn - en nogmaals, er is een betrouwbare test van wat je vijf sterkste punten zijn - om vervolgens je leven zo in te delen dat je deze zoveel mogelijk gebruikt. Je kan je werk, je liefdesleven, je spel, je vriendschap en je ouderschap herindelen.

Even een voorbeeld: een persoon waarmee ik heb gewerkt was een inpakker bij Genuardi. Ze haatte het werk. Ze is bezig om zich door de universiteit heen te werken. Haar sterkste punt is sociale intelligentie, dus ze heeft het inpakken zo omgevormd dat de ontmoeting met haar het sociale hoogtepunt was in elke klant zijn dag. Natuurlijk is dit haar niet gelukt. Maar wat ze heeft gedaan is dat ze haar sterkste punten heeft genomen, en haar werk zo heeft omgevormd dat ze deze zoveel mogelijk kan gebruiken. En wat dat je oplevert is niet een voortdurend lachen. Je gaat er niet uit zien als Debbie Reynolds. Je gaat er niet meer van giechelen. Wat je krijgt is meer absorptie. Dus dat is het tweede pad. Het eerste pad, positieve emotie. Het tweede pad is eudemoonse flow.

En het derde pad is betekenis. Dit is het meest eerbiedwaardige van de gelukken, traditioneel gezien. En de betekenis van deze vorm bestaat uit - erg parallel aan eudemonia - het bestaat uit het kennen van je sterkste punten, en ze gebruiken om bij iets groters dan jezelf te horen, en dit ten dienste te staan.

Ik heb al verteld dat voor alle drie de soorten levens, het plezierige leven, het goede leven en het betekenisvolle leven, mensen hard aan het werk zijn met de vraag of er dingen zijn die deze levens blijvend kunnen veranderen. En het antwoord lijkt 'ja' te zijn. En ik zal hiervan een aantal voorbeelden geven. Het wordt gedaan op een rigoreuze manier. Het wordt gedaan op dezelfde manier als waarmee we medicijnen testen om te kijken wat er nou echt werkt. Dus we doen willekeurig toegewezen, placebo gecontroleerde lange termijn studies van verschillende interventies. En om een voorproefje te geven van het soort interventies waarvan we ontdekt hebben dat ze effect hebben. Als we mensen leren over het plezierige leven, hoe je meer plezier kan hebben in je leven, dan is één van je opdrachten om je vaardigheden in bewustzijn en genieten te gebruiken, en dan krijg je de opdracht een prachtige dag te ontwerpen. Maak komende zaterdag een dag vrij, en ontwerp voor jezelf een prachtige dag, en gebruik bewustzijn en genieten om deze plezierige dingen te vergroten. En we kunnen laten zien dat op die manier het plezierige leven verbeterd wordt.

Dankbaarheidsbezoekje. Ik wil graag dat jullie dit nu met me doen. Doe je ogen dicht. Ik zou graag willen dat je probeert je iemand te herinneren die iets extreem belangrijks gedaan heeft wat je leven positief heeft veranderd, en die je nooit voldoende bedankt hebt. Deze persoon moet nog leven. OK. Nu kan je je ogen open doen. Ik hoop dat iedereen zo een persoon heeft. Je opdracht wanneer je het dankbaarheidsbezoek leert is om een bericht van 300 woorden te schrijven aan deze persoon, ze te bellen in Phoenix, vragen of je langs kan komen, zonder ze te vertellen waarom, en te verschijnen aan hun deur. Je leest je bericht voor - iedereen huilt als dit gebeurt - en wat er gebeurt is, is dat wanneer we mensen een week later, een maand later, drie maanden later testen, ze zowel gelukkig als minder depressief zijn.

Een ander voorbeeld is een sterke-punten-afspraakje waarin we stelletjes hun sterkste punten laten identificeren met een test, om vervolgens een avond te ontwerpen waarbij ze beiden hun sterke punten gebruiken, en we hebben gemerkt dat dit relaties verstevigt. En plezier versus filantropie. Maar het is zo bemoedigend om in een groep zoals deze te zijn, waarin zovelen van jullie je leven aan filantropie hebben gewijd. Nou, mijn studenten en de mensen met wie ik werk hebben dit nog niet ontdekt, dus we laten ze iets altruïstisch doen, en we laten ze iets leuks doen, en we laten ze het vergelijken. En wat je merkt is dat wanneer je iets leuks doet, dan lijkt je gelukscurve op een vierkante golf. Terwijl als je iets filantropisch doet om een ander te helpen, je geluk dan blijft aanhouden. Dus dit zijn voorbeelden van positieve interventies.

Dus het volgende wat ik wil zeggen is dat we geïnteresseerd zijn in hoeveel levensgeluk mensen hebben, en dit is waar het echt om gaat. En dat is de variabele waar we op mikken. En we stellen de vraag als een functie van de drie verschillende levens: hoeveel levensgeluk heb je? Dus we vragen - en we hebben dit in 15 herhalingen gedaan waar duizenden mensen bij betrokken waren - tot op welke hoogte draagt het nastreven van geluk, het nastreven van positieve emotie, het plezierige leven, het nastreven van betrokkenheid, de tijd die voor je stopt, en het nastreven van betekenis bij aan levensgeluk?

En we waren verrast door onze resultaten. Ze waren het omgekeerde van wat we dachten. Het blijkt dat het nastreven van plezier bijna geen bijdrage levert aan levensgeluk. Het nastreven van betekenis is het sterkst. Het nastreven van betrokkenheid is ook erg sterk. Plezier is belangrijk als je zowel betrokkenheid als betekenis hebt. Dan is plezier de kers op de taart. Dat betekent dat in het volledige leven, als je alle drie de delen bezit, de som meer is dan deze delen alleen. Daarentegen, als je geen van de drie delen hebt, het lege leven, dan is de som minder dan de delen.

En wat we nu vragen is of dezelfde relatie bestaat met fysieke gezondheid, sterfte, hoe lang je leeft en met hoe productief je bent. Dat wil zeggen, in een bedrijf, is productiviteit een functie van positieve emoties, betrokkenheid en betekenis? is gezondheid een functie van positieve betrokkenheid, van plezier, en van betekenis in het leven? En er zijn aanwijzingen die erop duiden dat het antwoord op beide vragen misschien wel 'ja' is.

Dus Chris zei dat de laatste spreker de kans kreeg om te integreren wat hij tot dan toe gehoord had, en dit vond ik zo geweldig. Ik ben nog nooit bij een samenkomst zoals deze geweest. Ik heb nog nooit sprekers gezien die zo alles uit zichzelf proberen te halen, wat één van de opvallende dingen was vandaag. En ik ontdekte dat de problemen van de psychologie parallel leken te zijn aan de problemen van technologie, entertainment en design op de volgende manier. We weten allemaal dat technologie, entertainment en design gebruikt zijn en gebruikt kunnen worden voor destructieve doeleinden. We weten ook dat technologie, entertainment en design gebruikt kunnen worden om ellende te verlichten. En even tussendoor, het verschil tussen het verlichten van ellende en het creëren van geluk is extreem belangrijk. Ik dacht, toen ik net therapeut geworden was, 30 jaar geleden, dat als ik goed genoeg was om iemand niet depressief te krijgen, niet angstig, niet boos, dat ik ze dan gelukkig zou maken. En ik heb dat resultaat nooit gezien. Ik ontdekte dat het beste dat iemand ooit kon doen het nulpunt bereiken was. Maar ze waren leeg.

En het blijkt dat de vaardigheden van geluk, de vaardigheden van het plezierige leven, de vaardigheden van betrokkenheid, de vaardigheden van betekenis, anders zijn dan de vaardigheden van het verlichten van ellende. En dus kloppen volgens mij de parallellen met technologie, entertainment en design. Dat wil zeggen, het is mogelijk voor deze drie drijvers van onze wereld om geluk te vergroten, om positieve emotie te vergroten, en dat is typisch hoe ze tot nu toe gebruikt zijn. Maar zodra je geluk gaat onderverdelen zoals ik dat doe, niet slechts positieve emotie - dat is bij lange na niet genoeg - er is flow in het leven, en er is betekenis in het leven. Zoals Lauralee ons verteld heeft, kan design, en ik geloof ook entertainment en technologie, gebruikt worden om zowel betekenis als betrokkenheid in het leven te vergroten.

Dus concluderend, de 11e reden voor optimisme, bovenop de ruimtelift, is dat ik denk dat met technologie, entertainment en design, we daadwerkelijk in staat zijn om de totale hoeveelheid van menselijk geluk op deze planeet te vergroten. En als technologie in de komende twee decennia in staat is om het plezierige leven, het goede leven en het betekenisvolle leven te vergroten, dan zal het goed genoeg zijn. Als entertainment zo veranderd kan worden zodat het ook positieve emotie, betekenis en eudemonia vergroot, dan zal het goed genoeg zijn. En als design in staat is positieve emotie, eudemonia, flow en betekenis te vergroten, dan zal dat waar we met zijn allen mee bezig zijn goed genoeg worden. Dank u wel."

(Applaus)

 

Bron: TED.com