Waarom Jij Geen Geweldige Carrière Zult Hebben

In deze grappige en botte presentatie houdt Larry Smith zich niet in wanneer hij de absurde excuses roept die mensen verzinnen wanneer ze hun passies niet nastreven.

"Ik wil het met jullie hebben over waarom jullie geen fantastische carrière zullen hebben. (Gelach)

Ik ben een econoom. Ik handel in somber. Einde van de dag, dus tijd voor sombere opmerkingen. Ik praat alleen met hen die een fantastische carrière willen. Ik weet dat sommigen al besloten hebben dat ze een goede carrière willen. Jullie gaan daar ook in falen. (Gelach) want... Wat doen jullie vrolijk over falen! (Gelach) Canadese groep, duidelijk. (Gelach) Zij die een goede carrière willen, zullen falen, want goede jobs zijn aan het verdwijnen. Er zijn fantastische jobs en fantastische carrières. En er zijn jobs met hoge werkdruk, veel stress, jobs die je uitputten en leegzuigen. En vrijwel niets ertussenin.

Dus zij die goede jobs zoeken, zullen falen. Ik ga praten over hen die een fantastische job en carrière zoeken en waarom jullie zullen falen. Eerste reden: hoe vaak anderen ook zeggen: "Een fantastische carrière betekent je passie, dromen en je grootste fascinatie volgen." Je hoort het telkens opnieuw en dan beslis je om het niet te doen. Het maakt niet uit hoe vaak je Steve Jobs openingsspeech in Stanford downloadt. Je bekijkt hem en doet niets.

Ik weet niet echt waarom. Je bent te lui. Het is te moeilijk. Je bent bang dat als je je passie niet vindt, je voor schut staat. Je verzint excuses waarom je niet op zoek gaat naar je passie. En het zijn excuses. Je spit een hele lijst met creatieve excuses door. Excuses waarom je echt niet zou doen wat je moet doen voor een fantastische carrière.

Eén van jullie fantastische excuses is dat een fantastische carrière een kwestie van geluk is. En je staat te wachten op geluk. Heb je geluk, dan krijg je een fantastische carrière en anders een goede. Maar er zijn geen goede carrières, dus dat werkt niet.

Een ander excuus: "Er zijn mensen die hun passies volgen, maar zij zijn genieën. Zij zijn Steve Job. Ik ben geen genie. Toen ik vijf was, dacht ik van wel, maar op school sloegen ze dat idee er al snel uit." (Gelach) "Ik weet nu dat ik volledig competent ben." In 1950 leverde volledig competent zijn je een fantastische carrière op. Maar nu, bijna in 2012, is "Ik ben volledig competent" niet genoeg.

Nog een excuus: "Ik zou dit willen maar, ik ben niet raar." Iedereen weet dat mensen die hun dromen najagen wat obsessief en een beetje vreemd zijn. De lijn tussen waanzin en genialiteit is dun. Ik ben niet raar. Ik heb Steve Jobs biografie gelezen. Zo ben ik niet. Ik ben aardig. Ik ben een normale en aardige mens. Aardige, normale mensen hebben geen passie. Maar ik wil nog steeds een fantastische carrière. Ik ga mijn passie niet volgen. Maar ik weet wat ik ga doen, want ik heb een oplossing. Ik heb een strategie. Het is die waar mama en papa over vertelden. Mama en papa zeiden dat als ik hard werkte, ik een goede carrière zou hebben. Als je dus heel, heel, heel hard werkt, moet je wel een fantastische carrière krijgen. Dat klinkt logisch, toch? Hmm. Nee. (Gelach) Maar dit heb je jezelf wijsgemaakt.

Weet je wat? Hier is een geheimpje. Wil je werken? Heel, heel, heel hard werken? Dan zul je slagen. De wereld zal je de mogelijkheid geven om heel hard te werken. Maar ben je zeker dat je er een fantastische carrière aan overhoudt, als al het bewijs iets anders zegt?

Laten we het hebben over diegenen die proberen hun passie te vinden. Je begrijpt dat je het echt moet doen, ondanks de excuses. Je probeert je passie te vinden en dan ben je zo blij. Je hebt gevonden wat je interesseert.

"Ik heb een interesse!" vertel je me, "Ik heb een interesse!". Ik zeg: "Dat is super! En wat probeer je me te vertellen?" "Wel, ik heb een interesse." Dan vraag Ik: "Heb je een passie?" "Ik heb een interesse," zeg je. In verhouding tot wat? "Hierin ben ik geïnteresseerd." En wat met alle andere menselijke activiteiten? "Daar ben ik niet in geïnteresseerd." Je hebt ze allemaal geëvalueerd? "Nee. Niet echt."

Passie is je grootste liefde. Passie is datgene wat je zal helpen je talent maximaal in te zetten. Passie, interesse -- het is niet hetzelfde. Ga je echt tegen je lief zeggen: "Trouw met mij! Ik vind je interessant." (Gelach) Zal niet gebeuren, en je zult alleen sterven. (Gelach)

Wat je écht wil... is passie. Dat is veel meer dan interesse. Van 20 interesses zal er ééntje jou grijpen, jou aantrekken. Meer dan wat ook. Dan heb je misschien je grootste liefde gevonden, vergeleken met alles wat je interesseert. Dat is passie.

Een vriend vroeg zijn vriendin ten huwelijk. Hij was een zuinige, rationele persoon. Hij zei tegen haar: "Laten we trouwen. Laten we onze interesses samenvoegen."

(Gelach)

Ja, dat deed hij. "Ik hou van jou," zei hij: "ik hou zoveel van jou. Meer dan van welke vrouw ook die ik ontmoet heb. Meer dan van Mary, Jane, Susie, Penelope, Ingrid, Gertrude, Gretel--" Ik zat toen in Duitsland. (Gelach) "Ik hou meer van jou dan van ..." Ze verliet de ruimte halverwege zijn opsomming van zijn liefde voor haar. Nadat hij over de verrassing van de afwijzing heen was, besloot hij dat hij maar net ontsnapt was aan een irrationeel persoon. Hij noteerde wel dat het de volgende keer misschien niet nodig was om alle vrouwen op te sommen die ooit in aanmerking kwamen. (Gelach)

Maar het punt blijft: kijk naar alternatieven, zodat je je lotsbestemming kan vinden. Of ben je bang voor dat woord 'lotsbestemming'? Beangstigt het woord 'lotsbestemming' je? Dat is waar we het over hebben. En als je de maximale ontplooiing van je talent niet vindt, als je genoegen neemt met 'interessant', wat dat ook is, weet je wat er zal gebeuren aan het einde van je leven? Je familie en vrienden zullen verzamelen op het kerkhof. En op de grafsteen die klaarligt, zal staan: En op de grafsteen die klaarligt, zal staan: "Hier ligt de ingenieur die Velcro uitvond." Er had moeten staan: -- had het leven anders gelopen, stond daar de maximale ontplooiing van je talent -- "Hier ligt de laatste Nobelprijswinnaar Fysica, die de Grote Veldentheorie van Alles formuleerde en de werking van de warpaandrijving heeft aangetoond."

(Gelach) Velcro, inderdaad. (Gelach)

Eén was een fantastische carrière. De ander was een gemiste kans. Maar dan... sommigen van jullie zullen, ondanks alle excuses, hun passie vinden. Jullie zullen nog steeds falen.

Jullie gaan falen, omdat jullie niet doorzetten, omdat jullie een nieuw excuus zullen bedenken, welk excuus dan ook om niets te doen. Dit excuus heb ik zo vaak gehoord. "Ik wil graag een fantastische carrière, maar ik vind persoonlijke relaties belangrijker dan iets bereiken. Ik wil een fantastische vriend zijn. Een fantastische partner. Ik wil een fantastische ouder zijn, en ik wil hen niet opofferen voor een fantastische prestatie.

(Gelach)

Wat wil je dat ik daarop antwoord? Wil je echt dat ik zeg: "Ik zweer dat ik geen kinderen schop." (Gelach) Kijk eens naar het wereldbeeld dat je geschetst hebt. Je bent in ieder geval een held. Door te suggereren dat je misschien een fantastische carrière zou willen, moet ik dus wel kinderen haten. Ik haat hen niet. Toen ik hier aankwam, liep er een kind rond, en ik heb het niet geschopt. (Gelach)

Ik vertelde wel dat dit gebouw alleen voor volwassenen bedoeld was en dat hij weg moest. Hij mompelde iets over zijn moeder, en ik zei dat ze hem waarschijnlijk wel buiten zou vinden. Laatste keer dat ik hem zag, zat hij op de trap te huilen. (Gelach) Wat een mietje. (Gelach)

Wat? Dit is wat je verwacht dat ik zeg. Denk je echt dat het juist is een kind te nemen en het als een schild te gebruiken? Weet je wat er op een dag zal gebeuren, jij ideale ouder? Het kind zal op een dag tegen je zeggen: "Ik weet wat ik wil worden. Ik weet wat ik ga doen met mijn leven." Je bent zo gelukkig. Dit is wat ouders willen horen, want je kind is goed in wiskunde, en je weet dat je graag gaat horen wat hierna komt. Je kind zegt: "Ik heb besloten dat ik een goochelaar wil worden. Ik wil goocheltrucs uitvoeren op het podium." (Gelach)

Wat zeg jij? Je zegt: "Euh... Dat is riskant, kind. Kan misgaan. Zal niet veel geld opbrengen. Ik weet het niet, kind, denk er eens opnieuw over na. Je bent zo goed in wiskunde, waarom word je ..."

Het kind onderbreekt je en zegt: "Maar het is mijn droom." Wat ga jij dan zeggen? Weet je wat je gaat zeggen? "Kijk, kindje. Ik droomde ook ooit, maar ..." Hoe ga je die zin eindigen met je 'maar'? Ik had ook een droom, maar ik was te bang om hem te volgen." Of ga je zeggen: "Ik droomde ook, kind. Maar toen werd jij geboren." (Gelach)

(Gelach) (Applaus)

Wil je echt je familie gebruiken? Wil je echt naar je partner en kinderen kijken en je cipiers zien? Er was iets dat je had kunnen antwoorden toen je kind zei: "Ik heb een droom." Je had het kind in de ogen kunnen kijken en zeggen: "Ga ervoor, kind, net zoals ik heb gedaan." Maar je zult dat niet kunnen zeggen, want je deed het niet. Dus dat kan niet. (Gelach)

Zo worden de zonden van de ouders overgedragen op de arme kinderen. Waarom gebruik je persoonlijke relaties als excuus om je passie niet te vinden en te volgen? Je weet waarom. Diep vanbinnen weet je waarom. Ik ben bloedserieus. Je weet waarom je ging overlopen van liefde en jezelf ging storten op je persoonlijke relaties. Het is omdat je ... Je weet wat je bent.

Je bent bang om je passie te volgen. Je bent bang om af te gaan. Om te proberen, om te falen. Fantastische vriend, partner, ouder, carrière. Is dat niet een totaalpakket? Is dat niet wie je bent? Hoe kun je het één zijn zonder het ander? Maar je bent bang.

Daarom zul je geen fantastische carrière hebben, tenzij ... Tenzij, het meest tot de verbeelding sprekende woord. Tenzij. Maar dat woord zit ook vast aan die andere, angstaanjagende zin. "Had ik maar..." "Had ik maar..." Als die gedachte ooit door je hoofd spookt, zal het veel pijn doen.

Dus, dit zijn de vele redenen waarom je geen fantastische carrière zult hebben. Tenzij...

Tenzij.

Dank je."

(Applaus)

Bron: TED.com