Een Glimp Van Het Leven Van Een Tiener In Het Oude Rome




 

Welkom in de wereld van Lucius Popidius Secundus, een 17-jarige die in 73 na Christus in Rome leefde. Zijn leven is een typisch voorbeeld van gearrangeerde huwelijken, coming-of-age festivals en gemeenschappelijke baden. Bekijk deze buitengewoon gedetailleerde les over het leven van een typisch Romeinse tiener van tweeduizend jaar geleden.

Het is 17 maart 73 na Christus. We bezoeken het antieke Rome om de Liberalia te bekijken, een jaarlijks festival om de vrijheid van de burgers van Rome te vieren. We kijken wat de 17-jarige Lucius Popidius Secundus aan het doen is. Hij komt niet uit een arme familie, maar woont in de Subura, een arme buurt in Rome, vlakbij het centrum van de stad.

De huurders van deze appartementen zitten op elkaar gepakt, wat flinke gevaren met zich meebrengt. Het brandt regelmatig en de geur van as en rook in de ochtend is niet ongewoon.

Lucius, die bij zonsopgang is opgestaan, doet vandaag taken voor de familie. Zijn 15-jarige broer wordt volwassen. De helft van alle kinderen in het oude Rome sterft voordat ze volwassen worden, dus dit is een heel belangrijke mijlpaal.

Lucius kijkt naar zijn broer die in zijn nieuwe toga voor het huisaltaar met de beschermgoden staat als hij zijn bulla, een beschermende amulet, op het altaar plaatst en een dankgebed uitspreekt. De bulla heeft gewerkt. Het heeft hem beschermd. In tegenstelling tot veel anderen wordt hij een volwassen man.

Op zijn zeventiende heeft Lucius bijna zijn opleiding afgerond. Hij spreekt bekwaam en houdt openbare toespraken en hij leest en schrijft zowel in Latijn als in Grieks. Zijn vader leerde hem het soort dingen dat je niet in de klas leert: rennen, zwemmen, vechten. Lucius kan op zijn zeventiende kiezen om krijgstribuun te worden en het commando te voeren over soldaten aan de rand van het Rijk.

Op andere gebieden is Lucius nog een kind. Hij is nog niet bevoegd om zakelijke transacties uit te voeren. Zijn vader zal dat doen totdat hij 25 is. Pa regelt ook Lucius' huwelijk met een meisje dat tien jaar jonger is. Zijn pa heeft een familie met een 7-jarige dochter op het oog.

Terug naar de Liberalia. Lucius gaat met zijn familie op pad. De winkels zijn open en mensen doen de gebruikelijke dingen. De straten staan vol met rondreizende handelaren die snuisterijen verkopen en mensen reppen zich van plek naar plek. Grote wagens zijn pas na het negende uur toegestaan in de stad, maar de straten zijn nog steeds propvol.

Vaders en ooms nemen de kinderen mee naar het Forum van Augustus om de standbeelden van de beroemde krijgers van Rome te zien, zoals die van Aeneas, die de voorvaderen van Rome, de Trojanen naar Italië leidde. En Romulus, de stichter van Rome. En al de grote generaals van de Republiek van meer dan honderd jaar geleden.

We kunnen ons voorstellen dat vaders en voogden met hun nu volwassen kinderen zich de verhalen van de glorie van Rome herinneren. Ze vertellen over de goede daden en uitspraken van de grote mannen uit het verleden. Lessen hoe goed te leven en de waanzin van de jeugd te overwinnen. Een gevoel van de geschiedenis hangt hier in de lucht, relevant voor hun heden.

De Romeinen maakten een rijk zonder einde in tijd en ruimte. Rome was voorbestemd oneindig te zijn door de oorlogsvoering. Oorlogen waren een onderdeel van het leven, zelfs in 73 na Christus. Er zijn oorlogen in het noorden van Engeland en in Schotland, ten noorden van de rivier de Donau naar Roemenië, en aan de grens tussen Syrië en Irak in het oosten.

Het is nu het achtste uur -- tijd om naar het badhuis te gaan. Lucius en zijn familie gaan over de Via Lata, de brede straat, naar het Marsveld en de enorme Badhuizen van Agrippa. De familieleden laten de cliënten en de vrijgelatenen buiten achter en betreden het badhuis met hun groep van gelijken. Baden wisselden af van donkere stoomkamers tot lichte. De Romeinen hadden glazen ramen geperfectioneerd.

Iedereen bewoog zich van de koude kamer naar de lauwe kamer naar de hele hete kamer. Meer dan een uur later vertrekken de bezoekers gemasseerd, gebalsemd en het vuil afgeschraapt.

Op het negende uur, zeven uur nadat ze hun huis verlieten, komen de mannen thuis voor een feestmaal. Het diner is een intieme zaak, met negen mensen liggend rond een lage tafel. Slaven zorgen dat ze niets tekortkomen als de eters via gebaren meer eten en wijn eisen.

Wanneer de dag ten einde loopt, horen we het gerommel van wagens buiten. De cliënten en vrijgelatenen, met een stevige -- doch inferieure -- maaltijd achter de kiezen, sloffen naar de nu lauwe baden voordat ze naar hun appartementen terugkeren.

Bij Lucius thuis gaat het drinken door tot in de nacht. Lucius en zijn stiefbroer zien er niet zo goed uit. Een slaaf is paraat voor het geval één van hen moet overgeven.

Terugblikkend weten we Lucius' toekomst. Over twintig jaar zal Domitianus, de jongste zoon van de keizer Vespasianus, een schrikbewind voeren. Zal Lucius overleven?

 

Bron: TED.com
Reactie plaatsen