Wil Je Gelukkig Zijn? Wees Dan Dankbaar

Wat alle mensen met elkaar gemeen hebben, is dat iedereen gelukkig wil zijn, zegt broeder David Steindl-Rast, een monnik en interreligieuze geleerde. En geluk, zo suggereert hij, komt voort uit dankbaarheid. Een inspirerende les in het langzamer aan doen, kijken waar je heen gaat en vooral dankbaar zijn.

"Jullie weten iets over mij, iets heel persoonlijks. Ik weet ook iets over ieder van jullie. Iets dat in jullie leven zeer centraal staat. We weten iets over iedereen, die we waar ook ter wereld op straat tegenkomen. die we waar ook ter wereld op straat tegenkomen. Het is de drijfveer voor alles wat we doen en alles wat we ondergaan. We willen namelijk allemaal gelukkig zijn. We willen namelijk allemaal gelukkig zijn. Dat is een gezamenlijke wens. We hebben verschillende ideeën over geluk, We hebben verschillende ideeën over geluk, maar we willen allemaal gelukkig zijn en daarin hebben we al veel gemeen.

Mijn onderwerp is dankbaarheid. Wat is het verband tussen geluk en dankbaarheid? Veel mensen zouden zeggen: 'Heel eenvoudig. Als je gelukkig bent, ben je ook dankbaar.' Maar denk nog eens na. Zijn gelukkige mensen ook werkelijk dankbaar? We kennen allemaal veel mensen, die alles bezitten om gelukkig te kunnen zijn en het toch niet zijn. Ze willen namelijk iets anders, of ze willen meer van hetzelfde. We kennen ook allemaal mensen die veel tegenslag hebben. Tegenslag die we zelf niet zouden willen hebben. Toch zijn ze intens gelukkig. Ze verbazen je met het geluk dat ze uitstralen. Waarom? Omdat ze dankbaar zijn. We worden dus niet dankbaar door geluk. We worden gelukkig door dankbaarheid. Als je denkt dankbaar te worden door gelukkig te zijn, denk dan nog maar eens na. Dankbaarheid maakt je gelukkig.

We kunnen onszelf afvragen wat we eigenlijk bedoelen met dankbaarheid. Hoe gaat het in zijn werk? Denk maar eens aan je eigen ervaring. We weten allemaal uit ervaring hoe het gaat. We hebben een waardevolle ervaring. We hebben een waardevolle ervaring. Er wordt ons iets gegeven en het is iets echt waardevols. Er wordt ons iets gegeven en het is iets echt waardevols. Die twee dingen moeten samengaan. Het moet waardevol zijn en het moet ons werkelijk gegeven worden. Je hebt het niet gekocht of verdiend. Je hebt het niet ingeruild of ervoor gewerkt. Het is je gewoon gegeven. Als deze twee dingen samenkomen... als iets echt waardevol voor me is en ik besef dat ik het zomaar heb gekregen, dan vult mijn hart zich spontaan met dankbaarheid en geluk. met dankbaarheid en geluk. Zo ontstaat dankbaarheid.

Hiermee opent zich een deur, want we hoeven dit niet slechts af en toe te beleven. Het hoeft niet te blijven bij belevingen van dankbaarheid. We kunnen mensen zijn die dankbaar leven. Leven in dankbaarheid, daar gaat het om. Hoe kunnen we dat doen? Door het te voelen, door je ervan bewust te worden dat ieder moment ons gegeven is. Het is een geschenk. Je hebt er geen recht op. Je hebt er niets voor gedaan. Je hebt geen enkele verzekering dat je nog eens zo'n moment zal krijgen. Toch is dat het meest waardevolle dat we ooit kunnen krijgen. Dit moment, met alle kansen die het in zich heeft. Als dit huidige moment er niet zou zijn, zouden we geen enkele kans hebben om wat dan ook te doen of te ervaren. Dit moment is een geschenk. We noemen het een moment dat ons gegeven is.

Besloten in dat geschenk ligt het eigenlijke geschenk... de kans. Besloten in dat geschenk ligt het eigenlijke geschenk... de kans. Je bent eigenlijk dankbaar voor de kans, niet voor het ding dat je kreeg. Als dat ding namelijk ergens anders was en je zou niet de kans hebben om ervan te genieten, er iets mee te doen, dan zou je er niet dankbaar voor zijn. De kans is het geschenk in ieder geschenk. We kennen het gezegde: een kans doet zich maar eenmaal voor. Denk daar nog maar eens over na. Ieder moment is telkens weer een geschenk. Als je de kans van dit moment voorbij laat gaan, krijg je weer een ander moment, en dan weer een. We kunnen deze kans gebruiken, of we kunnen hem voorbij laten gaan. Maar als we de kans gebruiken, is het de sleutel tot geluk. We hebben de belangrijkste sleutel tot geluk in onze eigen handen. Moment na moment kunnen we dankbaar zijn voor dit geschenk.

Betekent dit dat we overal dankbaar voor kunnen zijn? Betekent dit dat we overal dankbaar voor kunnen zijn? Beslist niet. We kunnen niet dankbaar zijn voor geweld, oorlog, onderdrukking en uitbuiting. Op het persoonlijke vlak kunnen we niet dankbaar zijn voor het verlies van een vriend, voor ontrouw, voor rouw. Maar ik zei ook niet dat we voor alles dankbaar kunnen zijn. Ik zei dat we in elk gegeven moment dankbaar kunnen zijn voor de kans. Zelfs als we geconfronteerd worden met iets verschrikkelijk moeilijks, kunnen we er bovenuit stijgen en de kans die ons gegeven is, benutten. Het lijkt meestal erger dan het is. Als je afgaat op wat je ziet en ervaart, zul je ontdekken dat we meestal de kans krijgen om te genieten. We laten die kans alleen maar voorbij gaan, omdat we teveel haast hebben. We stoppen niet om de kans te zien.

Maar af en toe krijgen we met iets heel moeilijks te maken. Als die moeilijkheid zich voordoet, is het een uitdaging om de kans te grijpen daar bovenuit te stijgen. Dat kunnen we doen door er iets uit te leren dat soms pijnlijk is. Bijvoorbeeld geduld oefenen. Er is ons verteld dat de weg naar vrede geen sprint is, maar meer een marathon. Dat vraagt geduld. Dat is moeilijk. Het kan ook zijn: opkomen voor je mening of je overtuiging Dat is een kans die ons gegeven is. Te leren, te lijden, je laten horen, al die kansen zijn ons gegeven. Maar het zijn kansen en degenen die gebruik maken van die kansen, zijn degenen die we bewonderen. Zij maken iets van het leven. Degenen die falen, krijgen een volgende kans. We krijgen altijd weer een volgende kans. Dat is de prachtige rijkdom van het leven.

Hoe kunnen we nu een methode bedenken om dit te benutten? Welke methode kan ieder van ons bedenken om dankbaar te leven? Niet af en toe eens dankbaar zijn, maar dankbaar zijn van moment tot moment. Hoe kunnen we dat doen? De methode is heel simpel. Hij is net zo simpel als wat ons als kinderen geleerd werd bij het oversteken van de straat: stoppen - kijken - ga maar. Dat is alles. Maar hoe vaak stoppen we? We haasten ons door het leven. We stoppen niet. We missen de kans, omdat we niet stoppen. We moeten stoppen. We moeten rustig worden. En we moeten stoplichten neerzetten in ons leven.

Een paar jaar geleden was ik in Afrika en toen ik terugkwam, werd ik me bewust van water. In Afrika was het kraanwater niet te drinken. Thuis stond ik telkens weer perplex van het water uit de kraan. Telkens als ik het licht aandeed, was ik zo dankbaar, het maakte me zo blij. Maar na een poosje verdwijnt dat. Dus plakte ik stickers op de lichtknop en op de kraan. Telkens als ik die opendraaide...water! Bedenk er zelf maar iets op. Je ziet vanzelf wat voor jou het beste werkt, als je maar stoplichten hebt in je leven. Eerst moet je stoppen en dan kijken. Je kijkt... je opent je ogen... je opent je oren... je opent je neus. Je opent al je zintuigen voor de prachtige rijkdom die ons is gegeven. Er komt geen eind aan. Het gaat erom van het leven te genieten. Om te genieten van wat ons is gegeven.

We kunnen ook ons hart openen. Voor de kansen die we krijgen om ook anderen te helpen. Om anderen gelukkig te maken, want we zijn het gelukkigst als iedereen gelukkig is. Als we ons hart openen voor de kansen, geven de kansen ons de mogelijkheid iets te doen. Dat is het derde punt. Stoppen...kijken...en dan gáán en echt iets doen. Je kunt alles doen wat het leven je op dat moment biedt. Meestal is dat de kans om te genieten, maar soms is het iets moeilijker.

Wat het ook is, als we de kans pakken en ervoor gaan, dan zijn we creatieve mensen. en ervoor gaan, dan zijn we creatieve mensen. Het simpele 'stoppen...kijken...ga maar' heeft zoveel potentie, dat het een revolutie in onze wereld kan veroorzaken. We zitten namelijk momenteel middenin een periode van veranderend bewustzijn. Ik ben altijd verrast als ik hoor hoe vaak Ik ben altijd verrast als ik hoor hoe vaak de woorden dankbaarheid en waardering opduiken. Je vindt ze overal. Een luchtvaartmaatschappij die dankbaar is, een restaurant of café dat zo heet, wijn die zo wordt omschreven. Ik ben zelfs toiletpapier tegengekomen van het merk 'Thank you' (bedankt). (Gelach) Er is een golfbeweging van dankbaarheid, want men begint te merken hoe belangrijk dit is en hoe het onze wereld kan veranderen. Het kan onze wereld levensgroot veranderen. Het kan onze wereld levensgroot veranderen. want als je dankbaar bent, ben je niet bang. En als je niet bang bent, ben je niet gewelddadig. Wie dankbaar is, heeft het gevoel genoeg te hebben. Je voelt je niet tekortgedaan en je bent bereid om te delen. Wie dankbaar is, geniet van de verschillen tussen mensen. Je hebt voor iedereen respect en dat verandert de pyramide van macht waaronder we leven.

Het bevordert misschien geen gelijkheid, maar wel gelijkwaardigheid. Dat is het belangrijkste. In de toekomst zal de wereld een netwerk zijn, geen pyramide die op zijn kop staat. De revolutie die ik bedoel, is een geweldloze revolutie, die zo revolutionair is dat zelfs het hele begrip revolutie een revolutie ondergaat. Een normale revolutie bestaat namelijk uit een omkering van de pyramide van macht. Degenen die onderaan waren, komen aan de top en gedragen zich precies hetzelfde als hun voorgangers. Er moet een netwerk komen van alsmaar kleiner wordende groepen, die elkaar kennen en op elkaar inwerken. Dat is een dankbare wereld.

Een dankbare wereld is een wereld van blije mensen. Dankbare mensen zijn blije mensen en hoe meer blije mensen er komen, en hoe meer blije mensen er komen, hoe blijer de wereld daar van wordt. We hebben een netwerk voor dankbaar leven en het breidt zich snel uit. We snapten niet hoe dat kwam. Mensen kunnen bij ons een kaars aansteken, wanneer ze ergens dankbaar voor zijn. In 10 jaar tijd zijn er 15 miljoen kaarsen aangestoken. In 10 jaar tijd zijn er 15 miljoen kaarsen aangestoken. Mensen beginnen te merken, dat een dankbare wereld een gelukkige wereld is. We hebben allemaal de mogelijkheid om met het simpele 'stoppen...kijken...ga maar', van de wereld een plaats van geluk te maken. Dat is mijn hoop voor ons. Misschien heb ik hiermee iets bijgedragen om jullie ook zin te doen krijgen in stoppen...kijken...en gaan.

Bedankt."

(Applaus)

 

Bron: TED.com